Recensie Poëzieavond

Om te beginnen wist ik niet wat ik van de Avond van de Poëzie moest verwachten. Het leek me in eerste instantie helemaal niet leuk, ik verwachte saaie teksten en saaie optredens. Uiteindelijk bleek dit niet zo te zijn, al bij het eerste gedicht dacht ik: 'deze avond zou best nog wel eens boeiend kunnen worden'. Niet was minder waar, uiteindelijk heb ik veel gelachen om een aantal optredens en sommige raakte mij ook.

Als eerst vond ik 'Jongenswraak' er toch wel uitspringen. Ik vond het een erg mooie interpretatie, de manier waarop het fragment gefilmd was deed me een beetje denken aan een film of een muziekvideo. Je zag duidelijk dat er veel tijd aan was besteed en ik vond het zelfs een beetje sneu dat ze er zonder prijs vandoor gingen. Het gedicht sprak mij zeker aan, door de getoonde interpretatie begreep ik het ook beter. De relatie met het uitgangsgedicht was duidelijk aanwezig en op een originele manier verwerkt. Het hield zeker mijn aandacht vast. 

Een ander gedicht dat me erg opviel was het gedicht genaamd 'Twee reddelozen'. Het was een erg serieus gedicht en de wijze waarop het gedicht werd gebracht in de act daarna was erg komisch. Het was tegelijkertijd ook erg origineel, het deed me denken aan een cabaretvoorstelling. Toen bleek dat de docent in het complot zat en speelde alsof het stuk te weinig voorbereiding had, was ik even geschokt. Ik had zelfs medelijden met de mensen op het podium en ik was boos op de docent. Ze onderbrak hun act en dat vond ik erg ongemanierd. Uiteindelijk bleek het een hele originele en boeiende overgang te zijn naar het volgende stuk van de act; de opera. Ook dit was uitdagend en boeiend en de samenwerking zat duidelijk goed. Duidelijk een leuke interpretatie van het gedicht.

Het derde gedicht wat eruit sprong was het winnende gedicht, het gedicht 'Jij'. Niet alleen de interpretatie van het gedicht sprak me aan, maar ook de uitvoering van het voordragen van het gedicht. Hier was duidelijk aandacht aan besteedt. Het voordragen kwam er namelijk vloeiend en zwoel uit, wat paste bij het thema liefde. De interpretatie van het gedicht was zeker duidelijk en goed uitgewerkt. De relatie met het gedicht was duidelijk en het hield zeker mijn aandacht vast. Het raakte me op een bepaald vlak en dat maakte het voor mij een bijzonder geheel. 

Het gedicht waar ik persoonlijk op heb gestemd betreft het gedicht 'Bekentenis'. De interpretatie van dit gedicht was zo komisch dat het boven andere gedichten uitsprong. De relatie met het gedicht was erg duidelijk. Het was erg uitdagend, in plaats van de liefde tussen een man en een vrouw werd hier de liefde tussen twee mannen op een erg hilarische en overdreven manier uitgevoerd. De combinatie van fragment en theater hield het totaal zeker boeiend. De samenwerking tussen de mensen op het toneel verliep uitstekend, alles gebeurde precies volgens timing. De originaliteit is iets wat de uitvoering tot zijn best maakte, ik zou zelf waarschijnlijk niet op dit onderwerp zijn gekomen. De voordracht sprong niet boven de andere gedichten uit, deze was redelijk normaal maar wel van een goed niveau. De verstaanbaarheid was prima en het was duidelijk publieksgericht. Ook op het tempo was niks aan te merken. Al met al maakte het geheel het voor mij het leukste gedicht, maar kwalitatief gezien niet het allerbeste gedicht van de avond. Dat was eerder het hierboven beschreven gedicht. 

Al met al was het een erg geslaagde Avond van de Poëzie. Het was leuker dan ik verwachtte en de drang om deze uitvoeringen te overtreffen is er zeker. Door de professionaliteit van vele gedichten gaat dit lastig worden, maar het is zeker een poging waard. Ik ben erg blij dat iedereen veel aandacht heeft besteed aan zijn/haar uitvoering om de avond ook voor het publiek boeiend te houden. 

Recensie leesverslag 5, vwo4

Alleen maar nette mensen - Robert Vuijsje

Genre: Psychologische Roman

Uitgever: Nijgh & Van Ditmar

Verschenen: 2008

ISBN-nummer: 9789038893679
Aantal pagina's: 286

Aantal sterren: ****

Cultuurverschillen op zijn top!

Iedereen ziet de hoofdpersoon uit dit boek, David, als een echte Marokkaan. Hij is echter een vol Nederlandse jongen, opgevoed in een 'kakgezin'. Ondanks dat hij woont in de kakkersbuurt van Amsterdam voelt hij zich nauwelijks een echte Nederlander. Hij heeft problemen in zijn relatie en verlangt naar een échte negerin, zo één met van die grote borsten en billen, 'zo zwart als de nacht' en het liefst met een mond vol gouden tanden. David is gedurende het verhaal opzoek naar zichzelf en zijn ware oorsprong. Ook gaat hij daarbij opzoek naar zijn ideale, intellectuele negerin.

Je allochtoon voelen in een vol Nederlandse familie en een obsessie hebben voor grote negerinnen, het gebeurd ons niet allemaal. In dit boek is het echter heel normaal, wat hilarische situaties met zich meebrengt.

Dit onderwerp klinkt misschien al snel hilarisch, maar het boek is ook op veel stukken vrij serieus geschreven. Natuurlijk komen er bij dit onderwerp komische situaties voor, maar de zoektocht naar een échte negerin wordt als erg belangrijk gezien voor de hoofdpersoon. Het onderwerp spreekt zeker aan, door te lezen over de zoektocht van iemand naar zijn 'ware ik' en zijn ideale vrouw krijg je een unieke kijk in het leven van diegene. 

Het boek is het eerste werk wat ik van de auteur heb gelezen. Ik wist niet goed wat ik moest verwachten, maar het is me erg meegevallen. Na verschillende verhalen te hebben gehoord over dat het boek alleen maar over seks zou gaan was ik vrij verrast: het boek had wel degelijk een boodschap over te brengen en een serieus verhaal te vertellen.

De gebeurtenissen waren erg duidelijk omschreven. Er kwamen verschillende motieven in het verhaal voor, zoals discriminatie en cultuurverschillen. Deze motieven werden door de gebeurtenissen duidelijk gemaakt. Vaak werden de 'witte en nette' bevolking en de 'ordinaire allochtonen' op een grappige manier tegenover elkaar gezet.

De personages waren erg goed omschreven, ze bleven me boeien en waren erg menselijk. Ik leefde goed mee met de hoofdpersoon. Zijn gevoelens en gedachtes worden duidelijk overgebracht. In het verhaal zit hem een hoop tegen, wat een zekere sympathie wekt. De andere personages zijn ook erg boeiend. Ze slepen David mee in allerlei nieuwe situaties.

Het is een boek die je het liefst in één avond uitleest. Het is vrij vlot beschreven en dit zorgt ervoor dat het boeiend blijft. De opbouw is erg logisch en vrijwel geheel chronologisch. Dit bevorderde mijn leesplezier, ik zat namelijk niet te wachten op lastige tijdsprongen of flashbacks. Bij dit komt ook dat het taalgebruik niet lastig is. Het boek is dus qua tijd en taalgebruik erg goed te doen. Wel zijn er een aantal woorden die gedurende het verhaal steeds terugkomen waarvan je de betekenis moet weten. Een voorbeeld van zo'n woord is ''bounty'', ofwel iemand die ''zwart'' is van buiten maar ''wit'' is van binnen. Deze woorden maken wel dat het verhaal dichterbij de bij realiteit staat door het huidige straattaalgebruik wat heerst in het echte leven.

Robert Vuijsje is er zeker in geslaagd een komisch maar toch serieus verhaal over te brengen. Hierbij zijn er duidelijke verbanden gelegd tussen de cultuurverschillen in onze huidige maatschappij. Het is een vlot boek dat zonder grote moeilijkheden te lezen is. Het verhaal heeft zeker een goede indruk op mij achtergelaten.

Geschreven door: Donovan Ester